Η Αλεξάνδρα Ασημάκη, σημείωσε:
«Τώρα που ηρέμησαν κάπως λίγο όλα, και οι σκέψεις είναι πιο καθαρές, ξέρω τι θέλω να κρατήσω από αυτό και τι θέλω να μοιραστώ. Ότι όταν αυτή η ομάδα βρυχάται δεν υπάρχει καμία ομάδα στον κόσμο πού να μην την φοβάται. Εγώ αυτό είδα στα μάτια των αντιπάλων, αυτόν τον φόβο. Ναι χάσαμε σ ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και πόνεσε πολύ, αλλά το είδα στα μάτια τους, το ξέρουν.. Ναι δε πήραμε από εδώ το μετάλλιο αλλά θέλω να πάρουμε αυτό μαζί από αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα, που νιώθω ότι δίδαξε σε όλους μας πολλά, μικρούς και μεγάλους. Για εμένα το 7ο αλλά γλυκό σαν κι εκείνο το 1ο στη Ρώμη το 2009, πάλι 4ατες είχαμε τερματίσει. Και τότε θυμάμαι την πίκρα και τα δάκρυα για την ευκαιρία που χάθηκε, γιατί δε ξέραμε, ότι το καλό ήταν μπροστά. Σχεδόν ποτέ δε ξέρεις ή δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Εγώ όμως τον ίδιο βρυχηθμό ακούω και πάλι πού άκουγα και τότε, και τον αναγνωρίζω γιατί στ’ αυτιά μου μοιάζει μ εκείνον, γι’ αυτό και ξέρω ότι μπροστά είναι μόνο τα καλύτερα. Ήταν απλώς η αρχή. Θα μου λείψει όλο αυτό, ήταν πραγματικά μαγικά...σας ευχαριστώ όλους για τις υπέροχες στιγμές.
Ραντεβού και η συνέχεια σε λίγους μήνες αγαπημένη μου Eθνική ομάδα».
Γραφείο Τύπου ΚΟΕ: Θοδωρής Νταβέλος