ΛΟΝΔΙΝΟ, Αποστολή ΠΣΑΤ Γιάννης Δημητρόγλου
Μεγάλες συγκινήσεις προσέφερε το απογευματινό πρόγραμμα τις πρώτης ημέρας των αγώνων κολύμβησης του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Λονδίνου για τους Έλληνες κολυμβητές, καθώς η 4η θέση στον τελικό των 4χ100μ. ελεύθερο με πανελλήνιο ρεκόρ 3:14.42 άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Φυσικά υπήρχαν και οι δύο μεγάλες προκρίσεις του Απόστολου Χρήστου και του Παναγιώτη Σαμιλίδη στους τελικούς των 100μ. ύπτιο και 100μ. πρόσθιο αντίστοιχα.
Αν μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, η εικόνα των τεσσάρων αθλητών της ομάδας 4Χ100μ. ελεύθερο, αμέσως μετά τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κολύμβησης του Λονδίνου, τα λέει όλα.
Ο Οδυσσέας Μελαδίνης δεν ήταν καν σε θέση να μιλήσει, θεωρώντας τον εαυτό του υπεύθυνο για γην απώλεια ενός -παντελώς απροσδόκητου- μεταλλίου. Η αλήθεια είναι ότι το 49.60 που έκανε, κολυμπώντας πρώτος στη σειρά, δεν είναι το καλύτερο που μπορεί. Οι επόμενοι όμως ξεπέρασαν τον εαυτό τους: ο Χρήστος Κατραντζής με ανεπίσημο πέρασμα 48.65, ο Απόστολος Χρήστου με ένα απίστευτο 48.13 (λίγη ώρα αφότου πήρε την πρωτη θέση στα ημιτελικά των 100μ. ύπτιο) και ο Κριστιάν Γκολομέεβ με 48.04. Ο ταχύτερος Έλληνας κολυμβητής έφερε μάλιστα την ελληνική ομάδα στην πρώτη θέση 50μ. πριν τον τερματισμό, αλλά στο τέλος δεν άντεξε στην αντεπίθεση των αντιπάλων του.
“Υπό άλλες συνθήκες θα μιλάγαμε για φοβερό κατόρθωμα. Είμαστε ευλογημένοι που το ζήσαμε, αλλά αφήνει μια πίκρα. Μέχρι το τέλος το πιστεύαμε...”, δήλωσε ο Χρήστος Κατραντζής, που είχε κάθε λόγο να είναι... λιγότερο στενοχωρημένος από τους υπόλοιπους, αφού ουσιαστικά “σφράγισε” άποψε την παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες (οι άλλοι τρεις έχουν προκριθεί και από ατομικά αγωνίσματα). “Έστω και μ΄αυτό τον τρόπο θα βρεθώ κατά πάσα πιθανότητα στο Ρίο”, ήταν η γλυκόπικρη επωδός του 24χρονου κολυμβητή.
“Η κούρσα ήταν άψογη, πήγαμε δύο δευτερόλεπτα κάτω (σ.σ. το προηγούμενο πανελλήνιο ρεκόρ ήταν το 3:16.82 που πέτυχαν οι ίδιοι στον πρωινό προκριματικό), κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Εγώ προσωπικά είμαι ικανοποιημένος από την ομάδα”, είπε από την πλευρά του ο Απόστολος Χρήστου, που θα έχει την ευκαιρία αύριο στα 100μ. ύπτιο να πάρει το μετάλλιο που του “γλίστρησε” σήμερα, μη διστάζοντας να προφέρει την... απαγορευμένη λέξη γι. “Τώρα πάμε για ό,τι καλύτερο, πιστεύω πως έχω ελπίδες για μετάλλιο”, τόνισε ο Χρήστου, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της κούρσας του (και πριν καν τερματίσει η δεύτερη ημιτελική σειρά). “Ήταν λογικό να βγει πιο κάτω ο χρόνος, αφού το πρωί δεν μπορείς ποτέ να δώσεις το 100%, πάντα το βράδυ είσαι πιο έτοιμος. Έτσι ήμουν κι εγώ, έκανα πάλι μία πολύ καλή κούρσα και βγήκε αυτή η επίδοση που με έφερε τελικό”.
Ο 20χρονος πρωταθλητής παραδέχθηκε ότι η συγκυρία τον ευνοεί: “Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε πριν τους Ολυμπιακούς, δεν υπάρχει τόσο μεγάλος ανταγωνισμός γιατί δεν είναι όλοι έτοιμοι. Είναι μία ευκαιρία να πλασαριστούμε κι εμείς ψηλά”, κατέληξε ο κολυμβητής του Παναγιώτη Βελέντζα, ο οποίος επιπλέον δείχνει ικανός να απειλήσει το -θεωρούμενο ως ακατάρριπτο- πανελλήνιο ρεκόρ του Γρηγοριάδη (53.03)
Ξαπλωμένος στα πλακάκια του London Aquatics Center, ο Κριστιάν Γκολομέεβ προσπαθούσε να βρει τις ανάσες του και να ταξινομήσει τις σκέψεις του. «Έχω ξανακάνει τέτοιο χρόνο σε «σκυτάλη», δεν θυμάμαι πού, αλλά αυτή τη φορά το έκανα χωρίς φουλ ξεκούραση και προετοιμασία, οπότε αυτό σημαίνει ότι, αν όλα πάνε καλά, μπορώ να δώσω ακόμη παραπάνω», ήταν τα πρώτα λόγια του. «Μας «γλίστρησε» το μετάλλιο, όμως πήγαμε όλοι πάρα πολύ καλά. Ο Χρήστου μάλιστα μετά από ένα 100άρι ύπτιο κι εγώ μετά από ένα 50άρι πεταλούδα, χωρίς καν να χαλαρώσω και με τα χέρια μου ακόμη μουδιασμένα», επισήμανε ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στο αγώνισμα. Μοιραία τον ρωτήσαμε αν θα επέλεγε να αφήσει τον ημιτελικό των 50μ. πεταλούδα για να έχει περισσότερες δυνάμεις στα 4Χ100μ., αλλά η απάντησή του είναι δηλωτική του αγωνιστικού χαρακτήρα του: «Ποτέ δεν θα το άφηνα. Θα τα κάνω όλα και θα τα δώσω όλα. Δεν θα διαγραφώ πότε από αγώνισμα για να κυνηγήσω κάτι καλύτερο. Θα πέσω σε όλα κι ό,τι γίνει. Πιστεύω ότι μπορώ, γι΄αυτό άλλωστε προπονούμαστε. Στο NCAA (σ.σ. ο Γκολομέεβ σπουδάζει στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα) έπεφτα σε τρεις κούρσες το πρωί και τρεις το απόγευμα», κατέληξε ο Γκολομέεβ, πριν σηκωθεί και κοιτάξει μπροστά, στις επόμενες προκλήσεις που τον περιμένουν, τόσο εδώ στο Λονδίνο όσο και στο Ρίο...
Αυτό που χαροποίησε ιδιαίτερα τον Σαμιλίδη ήταν ότι αυτή τη φορά η επιτυχία ήρθε στο 100άρι, αφού “... δικαιώνεται η προπόνηση που έχω κάνει από πέρυσι για τα 100μ.”, όπως εξηγεί ο ίδιος. “Ειδικά σε αυτό το κολυμβητήριο, τα συναισθήματα ήταν κάπως περίεργα. Το 2012 στους Ολυμπιακούς είχα κολυμπήσει γρήγορα, μου άρεσε όπως είχα κολυμπήσει, το ίδιο ένιωσα και τώρα. Ήταν μία ωραία κούρσα, νομίζω ότι πήγα πολύ καλά στα πρώτα 50μ., κουράστηκα όμως πολύ στα τελευταία δέκα μέτρα”, υπογράμμισε ο 23χρονος κολυμβητής, προσθέτοντας πάντως ότι δεν έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την επίδοσή του. “Ήθελα πάλι λίγο πιο κάτω. Έχω ακόμη μία ευκαιρία και θα δούμε...”.
Για τον αυριανό τελικό, ο Σαμιλίδης δεν έχει να πει πολλά: “Μπήκα στον τελικό και το μόνο που θέλω είναι να ευχαριστηθώ την κούρσα. Ένας τελικός είναι ανοιχτός, από τον πρώτο, ακόμη κι αν είναι ο Πίτι, μέχρι τον τελευταίο”.