Η Ελλάδα έριξε τα τείχη της για τον Σπύρο Γιαννιώτη! Ο Ασημένιος Ολυμπιονίκης του Ρίο στα 10 χιλιόμετρα Ανοικτής Θαλάσσης, έφτασε στην Ελλάδα σήμερα (Πέμπτη 18/08) γνωρίζοντας αποθεωτική υποδοχή από πληθώρα απλών ανθρώπων που είχαν μαζευτεί στις αφίξεις του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», αλλά και των ανθρώπων της Ομοσπονδίας και των δημοσιογράφων οι οποίοι τίμησαν με αυτόν τον τρόπο τον μεγαλύτερο Έλληνα κολυμβητή που έχει γνωρίσει αυτός ο τόπος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί άνθρωποι που έφταναν με άλλες πτήσεις ρωτούσαν για να καταλάβουν τι γίνεται και όταν μάθαιναν πως αφικνείται ο Σπύρος Γιαννιώτης περίμεναν υπομονετικά για να τον χειροκροτήσουν και να του πουν έναν καλό λόγο.
Μέσα σε όλο αυτό το πανηγυρικό κλίμα ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Αγώνων Σπύρος Γιαννιώτης, αλλά και ο προπονητής του Νίκος Γέμελος και η συναθλήτριά του Κέλλυ Αραούζου, που τερμάτισε 11η στο αγώνισμα των γυναικών, αλλά έχει όλο το μέλλον μπροστά της, παραχώρησαν συνέντευξη για τους εκπροσώπους του Τύπου. Σε αυτήν από την μεριά της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, μίλησαν ο Γενικός Γραμματέας κ. Δημήτρης Σαρακατσάνης, ο Ταμίας κ. Ηλίας Ξιάρχος και ο τεχνικός σύμβουλος της ΚΟΕ σε θέματα κολύμβησης Χριστόδουλος Χούμας.
Σπύρος Γιαννιώτης – Ασημένιος Ολυμπιονίκης στα 10 χιλιόμετρα ανοικτής θαλάσσης
«Κλείνω την καριέρα μου όμορφα και μοναδικά»
«Κέρδισα αυτό το μετάλλιο προχθές, το πήρα στην απονομή, όμως σήμερα συνειδητοποιώ τι έχω πετύχει. Είναι πρωτόγνωρος ο τρόπος που με υποδεχθήκε ο κόσμος και όλοι εσείς που βρίσκεστε εδώ πέρα και είναι κάτι που θα μείνει για πάντα μέσα μου. Γενικά δεν μιλάω πολύ. Προσπαθώ να κάνω τα πάντα στην πράξη. Σας ευχαριστώ όλους. Όσους με στήριξαν και με έχουν βοηθήσει αυτά τα χρόνια. Επειδή είμαι κουρασμένος αυτήν την στιγμή και θα ξεχάσω κάποιους θα αναφερθώ σε αυτούς κάποια άλλη στιγμή. Αυτούς που θέλω σίγουρα να ευχαριστήσω τώρα είναι την οικογένειά μου που με έβαλε στο κολύμπι, τον προπονητή μου, με τον οποίο ξεκινήσαμε μια μεγάλη πορεία από 19 χρονών, πηγαίνοντας στους πρώτους μας Ολυμπιακούς στο Σίδνει. Δεκαέξι χρόνια μετά ένα αποθημένο και δικό μου και του Νίκου γίνεται πράξη. Είναι μοναδικές οι στιγμές. Δεν ξεχνάω την γυναίκα μου που τα τελευταία πολλά χρόνια με ανέχεται. Είναι ο άνθρωπος που με έχει στηρίξει στις μετάλες επιτυχίες όπως στα παγκόσμια πρωταθλήματα, αλλά και στις αποτυχίες. Δεν έχω λόγια να εκφράσω αυτό που νιώθω. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Τις τελευταίες ημέρες η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ προβληματισμένος, όχι με την κατάσταση που θα είμαι εγώ στον αγώνα, αλλά λόγω του άγχους που σε βάζει σε δεύτερες σκέψεις και διλήμματα. Τα μηνύματα που έλαβα και λαμβάνω εδώ και πολύ καιρό από φίλους αλλά και από πολύ κόσμο που μπορεί να μην γνωριζόμαστε, είναι αυτά που με έκαναν και πίεσα τόσο πολύ τον ευατό μου στα τελευταία μέτρα. Σ' όλους αυτούς αφιερώνω αυτή την προσπάθεια. Είναι πολλής κόσμος. Σήμερα φαίνεται αυτό. Κλείνω όχι με τον καλύτερο τρόπο. Με τον πιο τέλειο...Ούτε τέλειο. Δεν υπάρχει λέξη που να μπορεί να το περιγράψει. Κλείνω την καριέρα μου τόσο όμορφα και τόσο μοναδικά».
Ειδική μνεία έκανε και στην Κολυμβητική Ομοσπονδία που τον στήριξε όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τις δυσκολίες. Χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Από την αρχή που ξεκίνησα να μπαίνω στις Εθνικές ομάδες η Ομοσπονδία με βοήθησε πάρα πολύ και την ευχαριστώ. Μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες, αλλά η προσπάθεια που έχει γίνει μέσα στα χρόνια είναι πολύ μεγάλη και την ευχαριστώ».
Νίκος Γέμελος – Προπονητής Σπύρου Γιαννιώτη και Κέλλυς Αραούζου
«Θα διαβάζω το παραμύθι του Σπύρου στα παιδιά μου»
«Για μένα αυτήν η στιγμή είναι η πιο ευτυχισμένη, αλλά ταυτόχρονα νιώθω κάπως άβολα αφού ο Σπύρος με ενημέρωσε πως δε θα συνεχίσει την συνεργασία μαζί μου. Οπότε μπορείτε να βγάλετε είδηση, ότι ο Σπύρος δε συνεργάζεται πλέον μαζί μου (γέλια, Σπύρος Γιαννιώτης: «Θα μείνουμε μόνο φίλοι και κουμπάροι»).
Ανεξάρτητα από την σχέση που έχουμε μεταξύ μας, επιτρέψτε μου να τον χαρακτηρίσω ως τον μεγαλύτερο αθλητή σε όλα τα αθλήματα. Του λέω μπράβο και να συνεχίσει την καριέρα του με την γυναίκα του. Ευχαριστώ όλους εσάς που βρίσκεστε εδώ. Δεν περίμενα ότι ένα άθλημα σαν το δικό μας θα μπορούσε να μαζέψει τόσο κόσμο. Νιώθουμε πάρα πολύ συγκινημένοι γι'αυτήν σας την υποδοχή. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε και τις γυναίκες μας και τις οικογένειές μας, αλλά και την ομοσπονδία που μας βοηθάει σε αυτό που κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια για να φτάσουμε εκεί. Γιατί δεν είναι ένας χρόνος δουλειάς. Είναι είκοσι ολόκληρα χρόνια σκληρής δουλειάς. Είναι τόσο μεγάλο το παραμύθι που έχει γράψει ο Σπύρος , με τόσο όμορφο τέλος που δεν θα το έγραφε κανένας παραμυθάς. Εγώ θα το διαβάζω στα παιδιά μου για πάρα πολλά χρόνια».
Κέλλυ Αραούζου – Πρωταθλήτρια ανοικτής θαλάσσης – 11η θέση στο Ρίο
«Απολαμβάνω το ταξίδι μαζί τους»
«Σίγουρα ο μεγάλος προπονητής είναι ο Σπύρος και ο προπονητής μας ο Νίκος Γέμελος. Αυτό που έχω να πω είναι ότι απολαμβάνω το ταξίδι μαζί τους και τους χαίρομαι πραγματικά γιατί το ζω καθημερινά. Σας ευχαριστώ πολύ. Συνεχίζω».
Σε εκείνο το σημείο φορτισμένη συναισθηματικά η Κέλλυ Αραούζου δάκρυσε για να πει ο Νίκος Γέμελος χαριτολογώντας: «Είμαστε Μάρθα Βούρτση ομάδα» (γέλια), ενώ ο Σπύρος Γιαννιώτης συμπλήρωσε: «Τα πολλά χιλιόμετρα μας φορτίζουν συναισθηματικά».
Χριστόδουλος Χούμας – τεχνικός σύμβολος ΚΟΕ
«Είναι ανείπωτη η συγκίνηση, η χαρά και η περηφάνια που μας έδωσε ο Σπύρος. Είναι ο ίδιος αθλητής που έδωσε το έναυσμα το 2002 να ξεκινήσουν τα μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις για την ελληνική κολύμβηση. Τώρα έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσουν τα Ολυμπιακά μετάλλια. Θερμά συγχαρητήρια. Να είναι πάντα γερός. Να χαρεί ότι έχει στερηθεί μέχρι τώρα στην ζωή του. Θα είμαστε πάντα κοντά του».
Δημήτρης Σαρακατσάνης – Γενικός Γραμματέας ΚΟΕ
«Από μέρους μας είμαστε ευτυχισμένοι. Ήταν το όνειρο μας. Αυτό που έλειπε από την συλλογή μας. Ένα μετάλλιο στο κολύμπι. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που το μετάλλιο αυτό κατακτήθηκε από τον Σπύρο. Σύμφωνα με την δική μου φιλοσοφία το πρότυπο του αθλητή είναι ο Σπύρος. Πιστεύω πως δεν θα είναι το μόνο μετάλλιο. Ο Σπύρος έδειξε πως αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Το 2002 ήταν το πρώτο μας μετάλλιο στο Βερολίνο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Τότε είχα συγκεντρώσει τους αθλητές και τους είχα πει πως από εδώ και πέρα θα έρθουν κι άλλα. Από τότε μέχρι τώρα έχουμε φτάσει στα 20 μετάλλια. Δε λέω ότι θα φτάσουμε τα 20 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες τόσο σύντομα, αλλά ξέρω έναν υποψήφιο για να πάρει το επόμενο μετάλλιο. Αυτήν θα είναι η Κέλλυ. Σπύρο σε ευχαριστώ προσωπικά γιατί βοηθήσατε να γίνει πραγματικότητα αυτό που έχω στο μυαλό μου. Μη χαθείς από το χώρο».
Ηλίας Ξιάρχος – Ταμίας ΚΟΕ
«Ευχαριστώ τον Σπύρο προσωπικά γιατί μας έδωσε την ευκαιρία να είμαστε και να ζούμε από κοντά την υπερπροσπάθεια την οποία κάνει με τον προπονητή του και τα υπόλοιπα παιδιά. Σήμερα όλοι τιμούμε τον Σπύρο. Εμείς από την πλευρά μας σταθήκαμε στο πλευρό του όσο μπορούσαμε. Θέλουμε να τον παρακαλέσουμε να μείνει κοντά μας και να αγωνιστεί δίπλα μας, αποτελώντας πρότυπο για όλα τα νεότερα παιδιά. Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι όσο και να πέσουμε πρέπει να συνεχίσουμε γιατί κάποια στιγμή θα σηκωθούμε και θα δοξάσουμε τον ευατό μας και την πατρίδα μας. Θέλω να ευχηθώ καλή συνέχεια στο έργο του Νίκου Γέμελου και να επίσης να ευχηθώ να έχουμε κι άλλες συνεντεύξεις τύπου όχι μόνο για τους κολυμβητές της ανοικτής θαλάσσης, αλλά και της πισίνας. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις Σπύρο. Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και σε παρακολούμε να μείνεις κοντά μας».
Στη συνέχεια ο Ασημένιος Ολυμπιονίκης απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Αναλυτικά τα όσα είπε:
Για την τετραετία που πέρασε και τι την χαρακτηρίζει:
«Επιμονή, Υπομονή, Πόνος»
«Επιμονή υπομονή και πόνος. Αυτές οι τρεις λέξεις τα λένε όλα. Νομίζω ότι ήταν τέσσερα δύσκολα χρόνια. Τώρα που σας μιλάω με αυτό το αποτέλεσμα μου φαίνονται εύκολα. Τελειώνοντας το 2012 πέρασε μία περίοδος που δεν είπα ότι θα εγκαταλείψω, αλλα μία περίοδος που δεν ήξερα αν ψυχικά ήθελα. Νομίζω ότι με έχει βοηθήσει πολύ το σώμα μου για να φτάσω μέχρι εδώ, αλλά το σημαντικότερο ρόλο έπαιξε το ψυχικό κομμάτι. Ήταν μια δύσκολη τετραετία με πολύ κούραση και πόνο, όμως το κίνητρο αυτό έμενε καθημερινά μέσα μου και στις προπονήσεις και εκτός. Είχα βάλει έναν στόχο και είναι πολύ όμορφο στο τέλος να τον πετυχαίνεις».
Για την εξέλιξη της κούρσας και τις σκέψεις του όταν έφυγε μπροστά ο Αυστραλός κολυμβητής:
«Λειτούργησαν τα ψυχικά μου αποθέματα. Το σώμα μου με είχε εγκαταλείψει»
«Με τον Νίκο κάναμε ένα πλάνο ακριβώς για αυτήν την κούρσα. Δε θα μας το χάλαγε τίποτα. Ξέραμε ότι κάποιος μπορεί να φύγει μπροστά, αλλά είχα πει στον εαυτό μου πως δεν θα παρεκλίνω από τον τρόπο που είχαμε σχεδιάσει την κούρσα και δεν θα επηρεαστώ. Πίστευα ότι όταν θα ανεβάζαμε ρυθμό και θα φτάναμε τον Αυστραλό μετά τα πέντε χιλιόμετρα, όπως και έγινε στο τέλος. Έμεινα συγκεντρωμένος σε αυτό. Η μόνη διαφορά με την τακτική που είχαμε σχεδιάσει, είναι ότι εγώ ήθελα να κάνω στα χίλια μέτρα το άνοιγμά μου, αλλά δεν μπόρεσα, αφού έπρεπε να κρατήσω δυνάμεις για το τέλος. Φτάσαμε μέχρι τα τριακόσια μέτρα πριν τον τερματισμό και ήμασταν έξι-επτά άτομα στην σειρά. Είπα μέσα μου πως εδώ μπορείς να έρθεις από πρώτος μέχρι όγδοος. Στα τελευταία εκατό μέτρα είπα θα βγεις μπροστά κι ότι γίνει. Βγήκα όντως και εκείνη την ώρα είχα πάρα πολύ έντονα συναισθήματα. Είχα στην ψυχολογία μου όλα αυτά που σας είπα πριν. Γι αυτούς που πιστεύουν σε εμένα και το αποθημένο μου. Όλα αυτά λειτούργησαν θετικά, γιατί εκείνη την ώρα το σώμα μου με είχε εγκαταλείψει. Αλλά τα ψυχικά μου αποθέματα δεν με άφησαν να κόψω το ρυθμό. Σίγουρα το χρυσό μετάλλιο παίχτηκε στην χεριά με τον Ολλανδό, που είχε καλύτερη χεριά στο τέλος. Δεν έχει σημασία. Ο στόχος ήταν το μετάλλιο και για μένα είναι ότι πιο ωραίο μπορούσε να συμβεί.
Για την πρόταση της ΚΟΕ να ονομαστεί Σπύρος Γιαννιώτης το κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ:
«Ανατρίχιασα όταν το διάβασα»
Είναι πολύ ωραίο να γίνονται τέτοιες προτάσεις. Δε θέλω να πω ναι ή όχι γιατί δε θέλω να επηρεάσω. Πάντως είναι πολύ όμορφο που υπήρξε αυτήν η σκέψη. Όταν το διάβασα χάρηκα πολύ και ανατρίχιασα.
Για την ψυχολογία του όταν έμπαινε στην κούρσα και αν είχε προετοιμαστεί για ένα αποτέλεσμα σαν του Λονδίνου:
«Ένιωθα ολοκληρωμένος σαν αθλητής»
Μπαίνοντας στην κούρσα ήμουν προετοιμασμένος και για τα δύο ενδεχόμενα. Και για να έρθει και για να μην έρθει το μετάλλιο. Ένιωθα ολοκληρωμένος σαν αθλητής. Σίγουρα όμως η ολοκλήρωση τώρα είναι μεγαλύτερη με ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Αυτό έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στα τελευταία μέτρα. Ήξερα ότι εγώ θα κάνω την προσπάθειά μου. Θα τερματίζα με ότι είχα και κάτι παραπάνω κι αν αυτό ήταν μετάλλιο καλώς, αν δεν ήταν θα έφευγα μαχητής.
Για την μη παρουσία της πολιτείας στην συνέντευξη Τύπου και αν επικοινώνησε κάποιος μαζί του:
«Μιλήσαμε και μου ευχηθήκανε. Τους ευχαριστώ πολύ».
Σε εκείνο το σημείο ο Νίκος Γέμελος συμπλήρωσε: «Οι αθλητές δεν είναι πολιτικοί και δεν έχουν σχέση με όλα αυτά. Είναι αθλητής ο Σπύρος και το έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια».
Για το πως αντιμετώπισαν οι αντίπαλοί του τον τερματισμό και ποια τα μηνύματα που έλαβε:
«Το άξιζες»
«Δύο – τρεις εβδομάδες πριν επικοινώνησε μαζί μου ο Τόμας Λουρτζ από την Γερμανία που είναι ίσως ο κορυφαίος αθλητής στην ανοιχτή θάλασσα και μου είπε “Σπύρο σου εύχομαι ολόψυχα ένα μετάλλιο γιατί το αξίζεις”. Με το που τελείωσε ο αγώνας μου ξαναέστειλε “πολύ χάρηκα γιατί το άξιζες”. Ήξερε πόσο πολύ το ήθελα. Δεν ήμασταν φίλοι, απλά γνωστοί, αλλά ξέρει την προσπάθεια γιατί είχαμε κοινή αγωνιστική πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Κάτι ακόμη που μου είπανε οι υπόλοιποι αθλητές μετά τον τερματισμό ήταν ότι “το αξίζεις”. Φυσικά ήθελαν να με περάσουν γιατί μέσα στον αγώνα ήμασταν αντίπαλοι , όμως αυτό που μου είπαν ήταν πράγματα που μένουν».
Για το τι θα κάνει απο εδώ και πέρα αν του έρθει να ξανακάνει προπονήσεις:
«Σίγουρα θα κάνω διακοπές κάποιον καιρό. Χρειάζομαι ξεκούραση. Θέλω να παραμείνω κοντά στον αθλητισμό. Αν μου έρθει να ξαναξεκινήσω προπονήσεις έχω δώσει εντολή στην Ισμήνη (την σύζυγό του) να με δέσει (γέλια)».
Τέλος, σε ερώτηση στον κ. Νίκο Γέμελο για το πως θα είναι οι προπονήσεις χωρίς τον Σπύρο Γιαννιώτη και για το αν θα βρεθεί κολυμβητής στο επίπεδό του, απάντησε:
«Δύσκολο να βρεθεί κολυμβητής στο επίπεδο του Σπύρου»
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος κολυμβητής στο επίπεδο του Σπύρου. Εμείς οι προπονητές έχουμε ένα καλό. Μπορούμε να δουλέψουμε μέχρι πολύ μεγάλη ηλικία. Γι αυτό και ειδικά όσον αφορά την κολύμβηση όλη την δόξα πρέπει να την παίρνει ο αθλητής. Αυτήν είναι η διαφορά του προπονητή με τον αθλητή. Ο αθλητής έχει περιορισμένο χρόνο για να το κάνει. Ο Σπύρος το έκανε στα 36 του, κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει στα 25. Ο προπονητής θα έχει συνέχεια αθλητές με τους οποίους θα μπορεί να δουλεύει. Από πίσω έρχονται πολύ αθλητές, όπως είναι η Κέλλυ Αραούζου και είναι και άλλοι. Θέλω να πιστεύω ότι θα βρω κάποια στιγμή κάποιον σαν τον Σπύρο, αλλά γνωρίζω πως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο.
Η μεγαλύτερή μου ευχαρίστηση είναι ότι αυτός ο αθλητής σταματάει στο υψηλότερο επίπεδο. Πιστεύω ότι έχει πολλά πράγματα να δώσει στην κολύμβηση, όπως είπε και ο Γενικός Γραμματέας».
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΕ: ΝβΧ