Με την ευκαιρία της διεξαγωγής των Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδας υδατοσφαίρισης Ανδρών & Γυναικών στην Πάτρα (3-4 Φεβρουαρίου), αρχίζουμε από σήμερα τα ειδικά αφιερώματα στη διοργάνωση της αχαϊκής πρωτεύουσας.
Η Πάτρα, διαχρονικά, αποτέλεσε τη μήτρα σπουδαίων αθλητών σε όλα σχεδόν τα αθλήματα, που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία, στον καμβά του Ελληνικού Αθλητισμού.
Ο εξαίρετος συνάδελφος Τάσος Σταθόπουλος, ο και ιστορικός ερευνητής, του αχαϊκού αθλητισμού - τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά - μας παρουσιάζει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο - πλην των αθλημάτων μας - χαρακτηριστικές μορφές του πατραϊκού αθλητισμού.
Στο ειδικό αφιέρωμα μας, αναφέρονται οι Κώστας Δαβουρλής (ποδόσφαιρο), Κώστας Πετρόπουλος (Μπάσκετ), Νίκος Ρουμελιώτης (Βόλεϊ), Κανέλλος Κανελλόπουλος (Ποδηλασία), Ιορδάνης Λαζαρίδης (Πυγμαχία), Σπύρος Ανδριόπουλος (Στίβος).
Του ΤΑΣΟΥ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Δαβουρλής (Ποδόσφαιρο, Παναχαϊκή)
Δεν ήταν απλά ένας κορυφαίος παίκτης, ήταν το σύμβολο της Παναχαϊκής, αλλά και όλης της Πάτρας, ο οποίος έχει αφήσει μεγάλη ποδοσφαιρική κληρονομιά κάνοντας και τους νεότερους να τον γνωρίζουν και να μιλούν ακόμη γι αυτόν.
Το «μαύρο διαμάντι» του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι ακόμα και σήμερα ο μεγαλύτερος παίκτης που ανέδειξε η Παναχαϊκή. Ξεκινώντας τη «μπάλα» ξυπόλυτος (κυριολεκτικά), βρέθηκε στην Παναχαϊκή, με την φανέλα της οποίας μεγαλούργησε. Την καθιέρωσε στη συνείδηση όλων των φιλάθλων, την οδήγησε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Α' Εθνική το 1969, ενώ ήταν ο «πρωτομάστορας» στην ευρωπαϊκή της έξοδο το «μαγικό» 1974, κάτι που κατάφερε για πρώτη φορά ομάδα της επαρχίας.
Για δέκα χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του στην «αγάπη» του (1964-74), μέχρι που ο Γουλανδρής... έσπασε τα κοντέρ και με περίπου 10 εκατομμύρια δραχμές (απίστευτα χρήματα τότε) τον πήρε στον Ολυμπιακό.
Σε τρία χρόνια στους Πειραιώτες κατέκτησε μια φορά το νταμπλ (1975), όμως στη συνέχεια πήρε το δρόμο της επιστροφής. Δεν μπορούσε μακριά από την Παναχαϊκή του... Αφού συνέχισε εκεί για 8 σερί χρόνια (1978-85), έκλεισε τη σπουδαία καριέρα του στον Παναιγιάλειο (1986).
Τρεις δεκαετίες μετά το θάνατό του, δεν υπάρχει άνθρωπος στην Πάτρα, μικρός ή μεγάλος που να μην ξέρει το όνομά του. Παραμένει σύμβολο για την πόλη. Ο Κώστας Δαβουρλής είχε συμμετοχές με τις Εθνικές Νέων, Ελπίδων, Ενόπλων και 11 με την Εθνική ανδρών, τις 4 ως παίκτης της Παναχαϊκής. Υπήρξε ο πρώτος παίκτης Β΄ Εθνικής που αγωνίστηκε στην Εθνική ανδρών.
Στην Παναχαϊκή έχει 243 συμμετοχές στην Α΄ Εθνική και 72 γκολ, πρώτος παίκτης της σε συμμετοχές και γκολ μέχρι σήμερα.
Πέθανε στις 23 Μαΐου 1992 από ανακοπή καρδιάς. Σήμερα στην γειτονιά του την Αγυιά έχει ιδρυθεί ποδοσφαιρική ομάδα με την ονομασία Α.Ο. Κώστας Δαβουρλής ΄92. Ήταν αριστεροπόδαρος, με πολύ ισχυρό και ευθύβολο σουτ, ενώ εκπληκτική ήταν η ικανότητα του στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ.
Κώστας Πετρόπουλος (Mπάσκετ, Απόλλων)
Ο Κώστας Πετρόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα στις 7 Ιανουαρίου 1956 και έμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο Νουρέγιεφ, για το αρτίστικο στιλ που έπαιζε. Αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στον Απόλλωνα Πατρών. Αγωνιζόταν στη θέση σμολ φόργουορντ και υπήρξε ένας από τους καλύτερους Έλληνες στη θέση αυτή. Στην Α΄ Εθνική σημείωσε σε 4.255 πόντους και έχει αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1986 και τρίτος το 1987.
Έχει αγωνιστεί με την Εθνική Ελλάδος σε 77 αγώνες σημειώνοντας 698 πόντους, είναι επίσης διεθνής με την Εθνική Ανδρών Β΄ έχοντας 2 συμμετοχές και 34 πόντους, με την Εθνική Εφήβων με 22 συμμετοχές και 305 πόντους, και με την Εθνική Παίδων με 9 συμμετοχές και 132 πόντους. Στον αγώνα του Απόλλωνα Πάτρας στο Αγρίνιο με αντίπαλο την τοπική ομάδα, που έγινε στις 4 Απριλίου 1976 για το πρωτάθλημα της Β' Εθνικής και έληξε με σκορ 159-49 υπέρ των φιλοξενούμενων, ο Πετρόπουλος πέτυχε 93 πόντους.
Ο Κώστας, στα τσιμεντένια γήπεδα της Πάτρας, χωρίς τη βοήθεια ειδικών, έπαιξε μόνο με το φυσικό του ταλέντο, που το διέθετε στον μέγιστο βαθμό. Κατάφερε να διακριθεί με μία επαρχιακή ομαδούλα, να τον θαυμάσει η Ελλάδα και ολόκληρο το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αθλητικός, αλτικός, έξυπνος και εύστροφος στο γήπεδο, προσέφερε περισσότερο από όλους τους συναθλητές της εποχής του, αυτό που κάνει τους φιλάθλους να αγαπούν το μπάσκετ. Το θέαμα, μαζί με την φυσική του ευγένεια και την πλήρως ολοκληρωμένη ανθρώπινη προσωπικότητα του, τον έκαναν να είναι ο αθλητής που σημάδεψε το άθλημα για πολλές γενιές, πριν και μετά από αυτόν.
Πριν τέσσερα χρόνια, το Διοικητικό Συμβούλιο του Π.Ε.Α.Κ. Πάτρας αποφάσισε να δώσει στο κλειστό γυμναστήριο του Εθνικού Σταδίου Πάτρας (Κουκούλι) το όνομα του Κώστα Πετροπούλου.
Νίκος Ρουμελιώτης (Βόλεϊ, ΕΑ Πατρών)
Ο Νίκος Ρουμελιώτης (Πάτρα 12 Οκτωβρίου 1978), είναι ο κατά τεκμήριο μεγαλύτερος βολεϊμπολίστας που ανέδειξε η Πατραϊκή πετοσφαίριση. Ξεκίνησε το βόλεϊ από την Ε.Α. Πατρών το 1990 και αγωνίστηκε στους "μελανόλευκους" έως το 2001 που πήρε μεταγραφή στην Κάλιαρι όπου αγωνιζόταν στην Α2 του Ιταλικού πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στην ΕΑΠ έως το 2006 που πήγε στον Ολυμπιακό. Με την ΕΑΠ ξεκίνησε παίζοντας στην Β΄ Εθνική ανέβηκε Α2 και στην Α1 το 1999.
Στον Ολυμπιακό ο Ρουμελιώτης κατέκτησε ένα πρωτάθλημα κι ένα κύπελλο (νταμπλ) το 2009. Επόμενος σταθμός του ήταν ο Άρης Θεσσαλονίκης έως το 2011 που αποχώρησε. Την αγωνιστική περίοδο 2012-13 πήρε μεταγραφή για την Παναχαϊκή και την Α2 εθνική, μάλιστα ανέλαβε την οργάνωση του τμήματος βόλεϊ.
Με την εθνική ομάδα έχει πάνω από 300 συμμετοχές, αγωνίστηκε πρώτη φορά το 1998 ενώ από το 2006 ήταν ο αρχηγός της. Με την εθνική ήταν 5ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, 5ος στο Ευρωπαϊκό Λιγκ το 2007, καθώς επίσης και 7ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2002 στην Αργεντινή.
Κανέλλος Κανελλόπουλος (Ποδηλασία, ΠΟ Πατρών)
Ο Κανέλλος Κανελλόπουλος (Βραχνέικα Αχαΐας, 25 Μαρτίου 1957) είναι πρωταθλητής της ποδηλασίας και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδηλάτες. Υπήρξε αθλητής του Π.Ο. Πάτρας από το 1973 έως το 1993. Είναι 15 φορές Πρωταθλητής Ελλάδος Ανδρών σε αγωνίσματα δρόμου και πίστας, 16 φορές Βαλκανιονίκης σε αγωνίσματα δρόμου και πίστας, ομαδικά και ατομικά (2 χρυσά) και 2ος Μεσογειονίκης στην Καζαμπλάνκα.
Ήταν μέλος της Εθνικής Ελλάδας ποδηλασίας από το 1977 μέχρι το 1993 με 530 συμμετοχές. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984. Προς τιμήν του στην γενέτειρά του τα Βραχνέικα διοργανώνεται ο αγώνας «Ανάβαση Βραχνέικων Κανέλλος Κανελλόπουλος».
Επιλέχθηκε να είναι ένας από τους πέντε ποδηλάτες που θα επανδρώσουν μία πειραματική πτήση για την επίδειξη των δυνατοτήτων αεροσκαφών χωρίς κινητήρα. Έτσι, στις 23 Απριλίου 1988 πέταξε με πεταλοκίνητο αεροπλάνο, τον «Δαίδαλο», μάζας 32 χιλιογράμμων, ξεκινώντας από το Ηράκλειο Κρήτης, πάνω από το Αιγαίο Πέλαγος, καλύπτοντας τη διαδρομή από τις βόρειες ακτές της Κρήτης μέχρι τη Θήρα (119 χλμ.) σε 3 ώρες και 54 λεπτά, επίδοση που δημιούργησε νέο παγκόσμιο ρεκόρ αποστάσεως και διάρκειας πτήσεως με αεροσκάφος κινούμενο με μυική δύναμη, κάτι ανάλογο με τα φτερά που είχαν χρησιμοποιήσει και οι μυθικοί Δαίδαλος και Ίκαρος. Το ρεκόρ καταγράφηκε στο Βιβλίο Γκίνες.
Ιορδάνης Λαζαρίδης (πυγμαχία, ΕΑ Πατρών)
Θεωρείται, κατά πολλούς, ο κορυφαίος πατρινός πυγμάχος στην ιστορία του αθλήματος, ισάξιος των Μαυρόπουλου, Γαλανού, Σολωμού, Θεριανού. Ο λόγος για τον Ιορδάνη Λαζαρίδη της ΕΑΠ που σάρωνε πάνω στα ρινγκ. Κατάφερε από το ξεκίνημά του να διακριθεί, κατακτώντας μετάλλια στο εφηβικό πρωτάθλημα και ακολούθως στην Γ' κατηγορία, τη Β' και τέλος στην Α'.
Το τεράστιο ταλέντο του αναγνωρίστηκε κι εκτός των τειχών, σε Βαλκανικούς αγώνες με την Εθνική μας ομάδα. Ο Ιορδάνης, αγωνίστηκε από το 1977 έως το 1989, οπότε και αποσύρθηκε μετά τον θάνατο του αδελφού του Γιάννη σε τροχαίο. Κατέκτησε συνολικά 13 μετάλλια, τα 7 χρυσά στην Α' κατηγορία, τα περισσότερα (μαζί με τον Θεριανό) στην ιστορία της αχαϊκής πυγμαχίας.
Σπύρος Ανδριόπουλος (Στίβος, ΑΠΣ Πάτραι)
Ο Σπύρος Ανδριόπουλος (Πάτρα 1 Αυγούστου 1962), είναι ένας από τους σημαντικότερους αθλητές του αχαϊκού στίβου, αν όχι ο κορυφαίος, και από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του ελληνικού κλασικού αθλητισμού, με πολλές διακρίσεις στον Μαραθώνιο όπου ήταν το αγώνισμα του.
Ήταν αθλητής του Α.Π.Σ. Πάτραι και κάτοχος μέχρι σήμερα του πανελληνίου ρεκόρ στον Μαραθώνιο και στα 10.000μ. Με τον στίβο ασχολήθηκε 19 χρονών όταν κέρδισε στο περιφερειακό σχολικό πρωτάθλημα, τότε γράφτηκε στον Α.Π.Σ. Πάτραι και πολύ γρήγορα καλέστηκε στην Εθνική ομάδα.
Είχε καταρρίψει δύο φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στα 10.000 μέτρα το 1983 σαν έφηβος και το 1987 ενώ το 1988 είχε καταρρίψει το ελληνικό ρεκόρ Μαραθωνίου. Στις μεγάλες αποστάσεις και τον Μαραθώνιο συνολικά έχει κατακτήσει 11 τίτλους από το 1984 ως το 1991. Το 1983 έκανε χρόνο 28.30 στα 10.000 μέτρα Ήταν πανελληνιονίκης δύο φορές στον Μαραθώνιο το 1994 και το 1997. Χρυσό μετάλλιο είχε δύο φορές στον ανώμαλο δρόμο το 1984 και το 1989, δεύτερος ήταν το 1987.
Ο Ανδριόπουλος είχε πάρει μέρος σε 4 Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Πρώτη φορά συμμετείχε το 1986 στη Στουτγκάρδη και στα 10.000μ. όπου αποκλείστηκε στον προκριματικό. Το 1990 στο Σπλιτ μετείχε πάλι στα 10.000μ. καταλαμβάνοντας τη 15η θέση, ενώ και στο Μαραθώνιο όπου εγκατέλειψε. Το 1994 στο Ελσίνκι συμμετείχε στον Μαραθώνιο όπου ήταν 37ος, και τελευταία φορά το 1998 στη Βουδαπέστη στον Μαραθώνιο όπου εγκατέλειψε.
Το 1987 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ρώμης με προπονητή τον Σπήλιο Ζαχαρόπουλο ήταν 7ος στα 10.000 μέτρα με επίδοση πανελλήνιο ρεκόρ 28.07.17, την ίδια χρονιά ήταν 2ος στην Πανεπιστημιάδα στα 10.000 μέτρα Στο παγκόσμιο κύπελλο του 1987 στην Σεούλ στον Μαραθώνιο ήταν 12ος με 2.14.19. Στο Μπρούνο Ζάουλι στον Μαραθώνιο ήταν πρώτος το 1987 και δεύτερος το 1985.
Το 1988 κατέρριψε στο Βερολίνο την πανελλήνια επίδοση στο Μαραθώνιο με χρόνο 2 ώρες 12' 04". Το 1996 στους Ολυμπιακούς αγώνες πήρε μέρος στον Μαραθώνιο όπου τερμάτισε 36ος με επίδοση 2.19.41.0. Στη συλλογή του έχει 37 μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα στίβου!
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΕ