Το όνομα του Σπύρου Γιαννιώτη μνημονεύθηκε πολύ τις τελευταίες μέρες στα ρεπορτάζ που είχαν ως κεντρικό πρόσωπο τον Απόστολο Χρήστου.
Πρώτα με τη 4η θέση που κατέκτησε ο τελευταίος στα 100μ ύπτιο και την αρχική του απόφαση να μην συνεχίσει. Ο Γιαννιώτης το 2012, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου στα 32 του χρόνια μάλιστα, είχε έρθει 4ος για μόλις τρία δευτερόλεπτα! Του είχε στοιχίσει τόσο πολύ που λύγισε μπροστά στις κάμερες στις δηλώσεις του. Δήλωνε πως ήταν το τέλος της καριέρας του, μα όχι όπως θα θέλε. Ήταν όμως όντως το τέλος της καριέρας του;
Ο Απόστολος άλλαξε γνώμη, αγωνίστηκε στα 200μ ύπτιο και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. Αλλά και ο Σπύρος ποτέ δεν έβαλε τίτλους τέλος στο Λονδίνο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το μεσημέρι της 16 Αυγούστου 2016 έπεσε στο Ρίο και σε ένα από τους συγκλονιστικότερους τελικούς στην ιστορία του open water, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. Είχε πραγματοποιήσει το όνειρό του. Όπως και ο Απόστολος πραγματοποίησε το όνειρό του χθες (1/8) βράδυ…
Πέρα από αυτό η 5η θέση του Γιαννιώτη στα 1500μ το 2004 στην Αθήνα και η 5η του Γκολομέεβ στα 50μ ελεύθερο το 2021 στο Τόκιο, ήταν οι καλύτερες για τη κολύμβηση στη πισίνα, μέχρι το…μπαμ που σημειώθηκε στην Paris La Defence Arena.
Και ακόμα ο Χρήστου στο Παρίσι έγινε ο δεύτερος κολυμβητής μας που προκρίθηκε σε δυο τελικούς στην ίδια διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Μόνο ο Σπύρος Γιαννιώτης, το 2004 στην Αθήνα, είχε καταφέρει να προκριθεί σε δύο τελικούς (400μ και 1.500μ ελεύθερο).
Ο λόγος λοιπόν στον Σπύρο Γιαννιώτη που μίλησε από ψυχής στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας:
«Ο Απόστολος ήταν απίστευτος. Μετά τα όσα έγιναν στα 100μ ύπτιο, την εναλλαγή συναισθημάτων, την αγωνία, την απογοήτευση, τη στενοχώρια, τη σκέψη να μην συνεχίσει, άλλαξε γνώμη και πολύ καλά έκανε, κολύμπησε και στα 200μ ύπτιο, και έφτασε να χαρίσει στην Ελλάδα το πρώτο μετάλλιο στη πισίνα. Είναι κάτι το φανταστικό, πολύ έντονο, πάρα πολύ όμορφο παράλληλα.
Χθες που το παρακολουθούσα, συγκλονίστηκα. Σηκώθηκα πάνω, από το πρώτο 50άρι που τον είδα να φεύγει τόσο γρήγορα, η αγωνία και η ένταση…χτύπησε κόκκινο. Τον ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου για τη χαρά που μας έδωσε και εμένα προσωπικά και γενικότερα ως χώρα και έθνος.
Τον Απόστολο τον έχω ζήσει από μικρό παιδί. Φαινόταν πως θα διακριθεί και θα φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Μετά από πολλά χρόνια υπομονής και επιμονής κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Τι πιο όμορφη ιστορία από αυτή.
Διαθέτει σταθερότητα και συνέχεια, ανοδική πορεία. Οφείλεται σε πολλούς παράγοντες το τελευταίο: διαθέτει ταλέντο, εργάζεται πολύ σκληρά, έχει στοχοπροσήλωση και ξέρει τί θέλει. Πίσω από αυτόν βρίσκεται ένα άριστο επιστημονικό επιτελείο και ο προπονητής του Παναγιώτης Βελέντζας. Έχει πολύ μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας. Το πώς έχει διαχειριστεί όλα τα χρόνια που είναι μαζί τον Απόστολο, και συνεχώς όλο και ανεβαίνει, όλο και πηγαίνει σε υψηλότερο επίπεδο με αποκορύφωμα το μετάλλιο. Έχει δουλέψει πάρα πολύ, τον έχω παρακολουθήσει και στα υψόμετρα που είμαστε μαζί, και την προπόνηση του σε καμπ προετοιμασίας, έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις και μου αρέσει η προπονητική φιλοσοφία του και ο τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων και αυτοί οι δύο έχουν καταπληκτική χημεία. Το πώς έχει βγάλει τον καλύτερο του εαυτό ο Απόστολος σίγουρα έχει βοηθήσει και ο Παναγιώτης Βελέντζας. Μπορεί να είναι ατομικό το άθλημα αλλά η δουλειά είναι ομαδική.
Αυτή η μεγάλη επιτυχία, θα δώσει ξεχωριστή ώθηση στη κολύμβηση που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει βήματα. Και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες έφτασε πολύ κοντά στο μετάλλιο ο Κριστιάν Γκολομέεβ, για λεπτομέρειες το έχασε. Η επιτυχία του Απόστολου Χρήστου θα δώσει μεγάλη ώθηση ειδικά στα νέα παιδιά γιατί δημιουργούν πρότυπα. Η εμφάνιση όλης της ομάδας συνολικά δίνει το ερέθισμα στις μικρότερες ηλικίες να μπουν στον αθλητισμό και στη κολύμβηση. Να πω και αυτό: όταν τα καταφέρνει ένας αθλητής που τον έχουμε δίπλα μας, πιστεύει και η νεότερη γενιά πως μπορεί να τον φτάσει. Αυτό ίσως είναι από τα μεγαλύτερα κέρδη που μπορεί να δώσει στη κολύμβηση αλλά και γενικότερα. Ένας αθλητής που προπονείται στη διπλανή διαδρομή τα κατάφερε, άρα, θα προσπαθήσω και εγώ να του μοιάσω. Αυτό σκέφτονται πολλά παιδιά, αυτό αποτελεί τεράστιο κέρδος από τη μεγάλη επιτυχία. Θα δώσει κίνητρο στις νέες γενιές να αγωνιστούν και να προσπαθήσουν περισσότερο»
Γραφείο Τύπου ΚΟΕ: Θοδωρής Νταβέλος