Του Φώντα Χήτα
Η δεκαετία του '80 είχε δύο μεγάλους πρωταγωνιστές, για την ελληνική κολύμβηση.
Την Έλλη Ρουσσάκη, την πρώτη ελληνίδα κολυμβήτρια που αγωνίστηκε σε Τελικό Παγκοσμίου πρωταθλήματος (1986, 6η στα 200μ πεταλούδα), που άγγιξε το Μετάλλιο το 1987 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (4η, 200μ πεταλούδα) και τον Χαράλαμπο Παπανικολάου.
Εκείνος που κέρδισε το πρώτο χρυσό Μετάλλιο (100μ ύπτιο) για την ελληνική κολύμβηση, σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νέων, ανήμερα της 28ης Ιουλίου του '85 στη Γενεύη. Εκεί, όπου, κρέμασε στο λαιμό του και 3 ασημένια Μετάλλια (200μ ύπτιο, 200 και 400μ Μ. Ατομική), τα περισσότερα από κάθε άλλον κολυμβητή μας, σε μία μόνον αντίστοιχη διοργάνωση.
Είχε προηγηθεί, την προηγούμενη χρονιά στο Λουξεμβούργο, ο Γιάννης Μηλιδάκης με το χάλκινο Μετάλλιο του, το πρώτο της ελληνικής κολύμβησης σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα των “μικρών”, όπου η Ελλάδα από το 1984 μέχρι και το 2019 μετρά πλέον 55 συνολικά Μετάλλια (14 χρυσά, 12 ασημένια, 29 χάλκινα).
Την ίδια χρονιά, ο γεννημένος στις 22 Μαϊου του 1969 Χαράλαμπος, στο Ηράκλειο και τους Βαλκανικούς αγώνες, είχε πετύχει Ευρωπαϊκό Ρεκόρ Νέων στα 400μ Μ. Ατομική, με επίδοση 4.30.77.
Με τις επιτυχίες του αυτές, ο Χαράλαμπος, αναδείχτηκε Κορυφαίος Έλληνας Αθλητής για το 1985, στη σχετική ψηφοφορία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ).
Ο Παπανικολάου, με τις 15 πανελλήνιες νίκες συνολικά σε επίπεδο ανδρών, μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 (Σεούλ), τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα του 1986 (Μαδρίτη, 4 μικροί Τελικοί) και του Περθ (1991), τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1985 (Σόφια), του Στρασβούργου (1987), της Βόννης (1989, 8ος στον Τελικό των 400μ Μ. Ατομικής) και της Αθήνας (1991), ενώ κατέκτησε 2 ασημένια Μετάλλια και ένα (1) χάλκινο, στους Μεσογειακούς Αγώνες της Λαττάκεια (1987), ένα (1) ασημένιο και ένα (1) χάλκινο Μετάλλιο, στους αντίστοιχους της Αθήνας (1991).
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΕ